کد خبر 442149
تاریخ انتشار: ۲۶ تیر ۱۳۹۴ - ۱۳:۵۶

حجت الاسلام پناهیان : در این مذاکره هر چیزی برده‌ایم با پشتوانۀ مقاومت بوده و هر چیزی هم در آینده ببریم، باز هم با پشتوانۀ مقاومت است و هر چیزی در این مذاکره نبریم، به خاطر کمبود مقاومت خواهد بود.

به گزارش مشرق، حجت الاسلام علیرضا پناهیان شب گذشته در ادامۀ بحث خود از چگونگی رسیدن به یک زندگی بهتر به عنصر صبر و مقاومت اشاره کرد. در ادامه فرازهایی از بیست و پنجمین جلسه این سخنرانی را می‌خوانید:

خدا دنیا را طوری طراحی کرده که انسان بدون مقاومت و صبر، به چیزی نمی‌رسد

یک ویژگی‌ای که واقعاً آدم همیشه و هر جایی لازم دارد و برآیندی از تمام دستورات دین است و از ذات دنیا و حیات بشر، انفکاک‌ناپذیر است، مقاومت است. مقاومت گاهی به «صبر» تعبیر می‌شود و گاهی به «استقامت». امکان ندارد که شما بدون داشتن مقاومت و صبر، بتوانید زندگی کنید؛ چه رسد به زندگی بهتر! خداوند دنیا را طوری طراحی نکرده است که انسان بدون مقاومت و صبر، بتواند به چیزی برسد.

امام صادق(ع) در روایتی از قول حضرت عیسی(ع) می‌فرماید: «شما نمی‌توانید به چیزهایی که دوست دارید برسید، مگر با صبر کردن بر چیزهایی که خوش‌تان نمی‌آید؛ إِنَّکُمْ لَا تُدْرِکُونَ مَا تُحِبُّونَ إِلَّا بِصَبْرِکُمْ عَلَى مَا تَکْرَهُون‏»(مسکن‌الفؤاد/42) و (إِنَّکُمْ لَا تُدْرِکُونَ مَا تَأْمُلُونَ إِلَّا بِالصَّبْرِ عَلَى مَا تَکْرَهُونَ ‏؛تحف‌العقول/511) دنیا طوری طراحی شده که اگر می‌خواهید به دوست‌داشتنی خود برسید، باید صبر کنید.

بدون صبر و مقاومت نمی‌شود به زندگی بهتر رسید. زندگی آدم‌ها و نوع صبری که هر کسی باید در زندگی خودش داشته باشد را خداوند طراحی می‌کند ولی به‌طور کلی هیچ کسی بدون صبر و مقاومتِ در زحمت، به دوست‌داشتنی خودش نمی‌رسد. آیه قرآن می‌فرماید: «چیزی برای انسان نمی‌ماند مگر آن‌چیزی که سعی کرده و برایش تلاشی انجام داده؛ لَیْسَ لِلْإِنْسانِ إِلاَّ ما سَعى‏»(نجم/39) این ساختاری است که خدا برای دنیا طراحی کرده است و شما نمی‌توانید در دنیا به شیوۀ دیگری زندگی کنید.

تاکنون هرچه به‌دست آورده باشیم، از مقاومت بوده است/ در قطعنامه اگر چیزی گیرمان آمد به‌خاطر 8 سال مقاومت بوده

ما تا به‌حال هر چیزی به‌دست آورده‌ایم از مقاومت به‌دست آورده‌ایم. و اگر مقدار مقاومت‌مان افزایش پیدا می‌کرد، بیشتر نصیب‌مان می‌شد. اگر مقدار مقاومت‌مان کاهش پیدا کند از آن چیزهایی که باید نصیب‌مان شود، کمتر می‌شود. مثلاً ما می‌دانیم که قطعنامۀ 598 حتماً برای حضرت امام(ره) جام زهر بوده و ایشان خودشان این را بیان فرموده‌اند؛ ولی بعضی‌ها می‌گویند که «خوب شد قطعنامه را پذیرفتیم» حالا اگر واقعا یک فوائدی برای جامعۀ ما داشته، مسلماً اگر آن را نمی‌پذیرفتیم و بیشتر مقاومت میکردیم، فوائد بیشتری نصیب‌مان می‌شد، و الا امام(ره) نمی‌فرمود که پذیرش قطعنامه جام زهر است!

در قطعنامه اگر چیزی گیرمان آمده به‌خاطر آن هشت سال مقاومت بوده و الا اگر ما آن هشت سال مقاومت را انجام نمی‌دادیم نه‌تنها یک چنین قطعنامه‌ای-که یک‌مقدار مختصری منافع ما را هم در نظر گرفته بودند – هم صادر نمی‌کردند بلکه ما را محکوم می‌کردند و تا الان هم باید غرامت می‌دادیم! چون آنها نشان داده‌اند که وقتی به جایی حمله می‌کنند، از آن کسی که مظلوم واقع می‌شود غرامت هم می‌گیرند! کما اینکه اخیراً دیدید که شورای امنیت یک قطعنامه علیه مردم یمن صادر کرد. حالا اگر مردم یمن مقاومت کنند، یک قطعنامۀ نیم‌بند صادر می‌کند و اگر مقاومت‌شان را بیشتر کنند، ظالم را محکوم میکنند تا لااقل دیگر بیش از این، ظالم مجازات نشود.

همه‌چیز با مقاومت به‌دست می‌آید/ اگر مقاومت نکرده بودیم، به چنین توافقنامه‌ای نمی‌رسیدیم

همه‌چیز با مقاومت به‌دست می‌آید و ما هرچه بیشتر مقاومت کنیم، فواید بیشتری برایمان دارد. در همین موضوع توافقنامۀ اخیر نیز، اگر ما مقاومت نکرده بودیم، چنین توافقنامه‌ای برای ما نمی‌نوشتند. اگر مقاومت این چند سالۀ ما نبود و اگر جریان قوی مقاومت در منطقه نبود، اصلاً آنها لازم نمی‌دانستند با ما مذاکره کنند. اگر مقاومت در منطقه پیروز نشده بود، و دشمنان توانسته بودند حکومت‌های منطقه را به دست تروریستها ساقط کنند، ما را قابل مذاکره هم نمیدانستند.

الان اگر با ما به عنوان یک «قدرت» مذاکره می‌کنند به‌خاطر جریان مقاومتی است که در منطقه هست و به خاطر مقاومتی است که در کشور ما صورت گرفته است؛ هم از دفاع مقدس و هم از موارد بعدی مانند مقاومت علمی که در توانایی هسته ای به دست آمد، و حتی مقاومتی که مقام معظم رهبری در جریان مذاکره، از خود نشان دادند. آنها می‌دانند که شخصیت‌های برجستۀ ما مثل امام(ره) و مقام معظم رهبری، اهل تعارف کردن و کار تبلیغاتی نیستند، لذا وقتی رهبر انقلاب چیزی را بیان می‌فرماید، آنها مجبور هستند کوتاه بیایند، و جلوی چشم جهانیان کوتاه آمدند.

هرچه داریم به‌خاطر مقاومت است و هرچه کم داریم برای این است که کمتر مقاومت کرده‌ایم

ما هرچه داریم به‌خاطر مقاومت است و هرچه کم داریم برای این است که کمتر مقاومت کرده‌ایم. آن چیزی که باید برای ما مهم باشد، مقاومت است. البته ما چشم‌مان آب نمی‌خورَد به اینکه آمریکایی‌ها این توافق را درست اجرا کنند ولی اگر درست اجرا کنند هم ناشی از مقاومت بیشتر ما خواهد بود. چون وقتی تسلیم امریکاییها شویم معلوم است چه می‌شود. ایده‌آل‌ترین شکلش برای آمریکایی‌ها برخوردی است که با صدام داشتند. عراق در مقابل آمریکا نهایت تسلیم را انجام داد ولی آنها در مقابل چه‌کار کردند؟ ببینید چه بلایی بر سر عراق آورد‌ه‌اند؟ یک نمونه‌اش این است که کاندیدای جدید ریاست جمهوری آمریکا در کتاب خودش نوشته است که ما داعش را در عراق درست کردیم!

اگر خیلی تسلیم آمریکا شویم، می‌آید و یک جنگ خانمان‌سوز درست می‌کند که تعدی به نوامیس و سر بریدن، کمترین کاری است که انجام خواهد شد. این نهایت رضایت آنهاست! شما فکر می‌کنید اگر آنها از ما راضی شوند، بعدش می‌گذارند ما زندگی کنیم؟! کمااینکه آنها هر کاری دل‌شان خواست با عراق انجام دادند و هنوز هم دارند پول حضورشان را می‌گیرند ولی چه خدمتی به مردم عراق انجام دادند؟ خدمتشان این بود که داعش را برای آنها درست کردند!

ذره‌ای کوتاه آمدن در مقابل آمریکا-هرچند یک تاکتیک لازم باشد- جنایت‌های فراوان آمریکا را به دنبال دارد

مردم افغانستان یا هر جای دیگر دنیا به هر مقدار که تسلیم آمریکا شدند، بعدش چه اتفاقی برای‌شان افتاده است؟ البته آنها حتی خواب این را هم نمی‌توانند ببینند که یک روزی مردم ایران تسلیم آنها شوند، ولی هر یک‌ذره کوتاه آمدن در مقابل آنها-هرچند ممکن است به‌لحاظ تاکتیکی لازم باشد- ولی اصالتاً موجب جنایت‌های فراوان از سوی آنها می‌شود. چون اصلاً هر چیزی بناست گیر ما بیاید، از راه مقاومت گیرمان خواهد آمد.

پشتوانۀ مذاکره، باید مقاومت باشد/ در این مذاکره به هر چیزی نرسیم، به خاطر کمبود مقاومت خواهد بود

این سخنان ما، اصل مذاکره را نفی نمی‌کند، کمااینکه مقام معظم رهبری فرمود: «اگر انسان بتواند شرّ دشمن را کم کند، این کار را انجام می‌دهد؛ حتی با مذاکره.» پیامبر گرامی اسلام(ص) نیز گاهی این کار را انجام دادند و شرّ دشمن را کم کردند. ولی باید پشتوانۀ مذاکره، مقاومت باشد.

در این مذاکره هر چیزی برده‌ایم با پشتوانۀ مقاومت بوده و هر چیزی هم در آینده ببریم، باز هم با پشتوانۀ مقاومت است و هر چیزی در این مذاکره نبریم، به خاطر کمبود مقاومت خواهد بود.

چیزی که برای من- در جریان این مذاکره- خیلی دلنشین است، خوشحالی مردم مظلوم منطقه است. آنها به جمهوری اسلامی واقعاً به عنوان یک قدرت نگاه می‌کنند و از یک زاویۀ دیگری این قصه را تحلیل می‌کنند. آنها خودشان دارند در میدان جنگ می‌جنگند ولی می‌دانند که ایران پشت و پناه آنهاست و می‌گویند: «شما از عهدۀ قدرت‌ها برآمدید» در عین حالی که از ما می‌خواهند مقاومت کنیم و فریب آنها را نخوریم. از لبنان و نقاط دیگر تماس می‌گیرند و پیامک می‌زنند؛ هم از ما می‌خواهند که کوتاه نیاییم و هم تبریک می‌گویند که با مقاومت خودتان توانستید آنها را پای میز مذاکره بکشانید و توانستید خیلی از خواسته‌های خودتان را به آنها تحمیل کنید.

آمریکایی‌ها به هر جایی نزدیک شوند، فتنه برپا می‌کنند

ما تمام محسنات این مذاکره را جزئی از مقاومت می‌دانیم و هرچه در این مذاکره، دشمنان ما پررویی کنند به‌خاطر حدسی است که دربارۀ کم شدن مقاومت ما زده‌اند. الان باید مقاومت‌مان افزایش پیدا کند. آمریکایی‌ها به هر جایی نزدیک شوند، فتنه برپا می‌کنند. کمااینکه به عراق نزدیک شدند و ببینید در آنجا چه‌کار کردند!

آقای جوادی آملی حرف زیبایی بیان کردند که «آدم وقتی با آمریکایی‌ها دست می‌دهد، بعدش باید انگشتان خودش را بشمارد!» واقعا اگر از کنار دولتمردان امریکایی رد می‌شوید، باید مراقب باشید که یک‌وقت جیب شما را نزنند! کمااینکه سال‌هاست در روز روشن، جیب همۀ عالم را می‌زنند و ابایی از این کار ندارند و این کارِ رسمی آنهاست!

اینکه روایات ما می‌گویند: «هیچ چیزی مثل مقاومت و ایستادگی و صبر بر سختی‌ها انسان را به پیروزی نمی‌رساند» واقعیتی است که در دفاع مقدس هم با چشم خودمان دیده‌ایم. مقام معظم رهبری هم در زمان دولت قبلی و هم در زمان این دولت، مدام به دولتمردها توصیه میکنند که روی وعده‌های خدا حساب کنید.
منبع: تسنیم

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

این مطالب را از دست ندهید....

فیلم برگزیده

برگزیده ورزشی

برگزیده عکس